Lichtheid
Ik voel een lichtheid.
Het is net alsof ik beter kijk of liever gezegd meer zie.
Dat hier zich het dagelijks leven afspeelt, ieder voor zich,
en sommigen meer of minder met elkaar.
Allemaal hun eigen verhaal op het toneel.
Het is me duidelijk geworden dat we licht zijn in een lichaam,
waarbij we een klein deel van ons licht thuis hebben achtergelaten.
Om heelheid te krijgen werken we hier op aarde aan onze leerstukken
om daarna weer terug naar huis te keren, weer herenigd met ons thuislicht,
weer een stukje meer geheeld.
En als we dit nu beseffen dan wordt het iets duidelijker
wat zich hier afspeelt en wat we hier op aarde mogen en kunnen doen.
Het is dan misschien nog niet duidelijk in welke vorm,
maar het inzicht en het vertrouwen is er.
En dan ontstaat er een bepaalde rust.
Is dit wat ze bedoelen met de 5de dimensie? Toewerken naar de 5e dimensie?
Niet lineair denken of aanwezig zijn, maar multidimensionaal,
vanuit je kern alle kanten op, niet van A naar B.
Zoals een steen rimpels geeft in water, kunnen gedachten veel manifesteren.
Geen plaats en tijd aanwezig in volle lichtheid,
dus bij een gedachte aan licht is daar een enorm grote golf van lichtheid naar buiten toe.
De rellen en de onrust die op dit moment heersen,
zorgen op één of andere manier wel weer voor meer verbinding tussen mensen die kiezen voor licht.
Het één heeft een gevolg voor het andere.
Dat is de kant van de dualiteit;
licht en donker
donker en licht
beweging blijft altijd.
Reacties
Een reactie posten